فرامرز رفیع‌پور در ۱۳۲۰ش، در تهران زاده شد. در ۱۳۳۹ش، دیپلم دبیرستان را در تهران گرفت. در ۱۳۴۵ش، کارشناسی رشتهٔ کشاورزی و در ۱۳۴۷ش، کارشناسی ارشد رشتهٔ «اقتصاد اجتماعی کشاورزی» را از دانشگاه هوهن‌هایم آلمان دریافت کرد. رفیع‌پور همچنین دکترای علوم اجتماعی را در ۱۳۵۲ش، از دانشگاه هوهن‌هایم اشتوتگارت و دکترای روش تدریس را در ۱۳۵۳ش، از دانشگاه کاسل ویتثنهاوزن گرفت و در ۱۳۶۶ش، توانست درجهٔ Habilitation (رساله پروفسوری) در «جامعه‌شناسی توسعه روستایی» را از دانشگاه هوهن‌هایم اشتوتگارت بگیرد. رفیع‌پور پس از دریافت درجهٔ پروفسوری از دانشگاه هوهن‌هایم اشتوتگارت از ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۳ش، در این دانشگاه تدریس کرد و هم زمان در دانشگاه شهید بهشتی نیز با سمت استادی مشغول تدریس شد. همچنین در ۱۳۶۷ش(۸۹ ـ ۱۹۸۸) استاد مدعو دانشگاه ویسکانسین – مدیسون آمریکا بود. در ۱۳۷۱ش، استاد نمونه دانشگاه شهید بهشتی و در ۱۳۷۵ش به عنوان استاد نمونه مؤسسات آموزش عالی ایران انتخاب شد. در ۱۳۷۹ش، نیز عضو کمیسیون علوم انسانی شورای پژوهش‌های کشور، در ۱۳۸۲ش، عضو هیأت ممیزه دانشگاه شهید بهشتی، و در ۱۳۸۴ش، به عضویت شورای دانشگاه شهید بهشتی درآمد. دکتر فرامرز رفیع‌پور همچنین از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ش، رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی بود و در ۱۳۸۶ش، به سرپرستی کمیته علوم اجتماعی شورایعالی برنامه‌ریزی در آمد. وی در همین حال عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم ایران، عضو شورای پژوهشی فرهنگستان علوم ایران، عضو شورای پژوهشی فرهنگستان علوم پزشکی ایران، عضو هیأت ممیزه مرکزی علوم انسانی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، عضو هیات امناء پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بوده است و هم‌اکنون در گروه علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی نیز با سمت استادی مشغول تدریس است.
