نویسنده: رضا مجیدزاده

مقاله حاضر به بررسی فضای حالت عدالت اجتماعی می‌پردازد که تکثیر زیرگروه‌های مختلف جمعیتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در ادبیات پویایی‌شناسی بازی‌ها، فضای حالت به معنای توزیع احتمال استراتژی‌های بازیگران است. از این روی، منظور از فضای حالت عدالت اجتماعی این است که توزیع احتمال استراتژی‌های مربوط به عدالت و رویکرد عملی به آن، چگونه است و بر دسترسی گروه‌های جمعیتی به عدالت، چه اثری دارد. از این روی، نگاشتی از فضای حالت به روند تکثیر گونه‌های جمعیت، انجام پذیرفت و بر اساس مفهوم سیمرغ‌بنیانی، رویکرد سیمرغ‌بنیان به فضای حالت عدالت اجتماعی، شرح داده شد. در رویکرد سیمرغ‌بنیان، فضای حالت عدالت به گونه‌ای است که هر گروه جمعیتی از دسترسی باز به حقوق خود برخوردار است و در لایه طراحی فضای حالت (طراحی نهادی) نیز نماینده‌ای موثر دارد. این سیمرغ‌بنیانی به صورت تکثیر گونه‌های روادار در لایه طراحی فضای حالت عدالت و علامت مثبت برای ضریب تعامل جمعیتی بین زیرگروه‌های مختلف، نشان داده می‌شود.

….

نسخه کامل مقاله را در پیوند زیر مطالعه فرمایید:

رویکرد سیمرغ‌بنیان به فضای حالتِ عدالت اجتماعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *