دکتر مهرداد ناظری
چکیده:
تاریخ کشورهای جهان نشان می دهد، که هر کشور بنا به فراخور تجربه و سیر تحول تاریخی، تمدنی خود مسیری را برای حرکت خود پیدا کرده است. حتی آن اقوام و نژادهایی که ما آنها را توسعه نیافته می نامیم، اندیشه ای برای بهتر زندگی کردن و یا به عبارتی راهی برای بقا داشته اند. اما آنچه در ادبیات توسعه بسیار مهم و حائز اهمیت است، نقش منابع ملی در پیمودن جاده توسعه است. منابعی که از گذشته، تا کنون روز به روز نقش آن مهم تر و پررنگ تر شده است. هر چند تعبیر منابع ملی در ذهن هر کس معنای خاص و متفاوتی را ایجاد می کند اما شناسایی آن و رسیدن به یک تفسیر و تبیین مشترک از نیازهای اساسی محسوب می شود. از طرف دیگر چند بعدی بودن و گستره معنایی آن و تنوع منابع، کار را بسیار دشوار کرده است. در هر صورت با همه این اوصاف ضرورتی برای فهم، نقش و شناسایی حوزه تاثیرگذاری آن در توسعه وجود دارد. که این مقاله اولا در پی آنست که بگوید منابع ملی چیست و سپس به بررسی تفسیری و تفهمی آن می پردازد و مشخص می کند که این منابع چه رابطه ای با توسعه دارد. و چگونه با داشتن استراتژی همه جانبه می توان با استفاده بهینه از آن در مسیر توسعه حرکت نمود. سطح تحلیل این مقاله تئوریک، تا حدی شالوده شکنانه، اما با تعهد نسبت به بنیادهای علمی و نظریه های توسعه می باشد. اما رویکرد اصلی، معرفت شناختی، پسا مدرن و تا حدی مبتنی بر دیدگاه ها و اندیشه های مولف می باشد.
واژگان کلیدی: منابع ملی، توسعه، خلاقیت، نیروی انسانی، سرمایه اجتماعی
