در سال 2014 ، یک نوجوان پاکستانی به نام صبا قیصر توسط پدر و عمویش مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به رودخانه پرتاب شد. این مجازات او برای فرار با مردی بود که دوستش داشت. صبا جان سالم به در برد و قهرمان مستندی درباره قتلهای ناموسی شد “. دختری در رودخانه: بهای بخشش” . این فیلم توانست برنده اسکار شود. پس از دیدن فیلم، نواز شریف، نخست وزیر پاکستان ، قول داد در مورد قتل ناموسی موضع سخت تری اتخاذ کند. در نتیجه ، او به وعده خود عمل کرد . پارلمان قانون جدیدی را تصویب کرد که راه رفتن مجرمان را بسیار دشوارتر می کند.
در این مورد، مردم پاکستان از طریق قدرت قصه گویی خواستار تغییر شدند. هنر خوب همدلی را تربیت و ایجاد می کند و همدلی و درک منجر به تغییر می شود . رهبران جهانی در تجارت و سیاست به طور فزاینده ای از این امر آگاه هستند. سرمایه گذاری در هنر راهی برای تعامل با جوامع است. بنابراین، بهبود زندگی و افزایش رشد اقتصادی. البته داستانهای بی عدالتی ، اعتراض و مقاومت در سراسر جهان منتظر بیان شدن هستند.
هنر و هنرمند نقش عمده ای در جامعه ما ایفا می کنند . یک هنرمند با کارهای خود ما را هدایت می کند، دنبال می کند، ارتقا می دهد و تحریک می کند. تفکر خلاق برای تغییرات اجتماعی ناشی از سیاستمداران، اقتصاددانان یا رهبران تجارت است. به همین ترتیب، می تواند به راحتی از نوازندگان ، روزنامه نگاران و هنرمندان تجسمی به دست آید. هنر نه تنها لذت و الهام خلاق را فراهم می کند. همچنین گفت و گو ایجاد می کند و مسائل مهمی را در معرض دید عموم قرار می دهد.
