اشاره
حضور حسن روحانی در داووس باعث شد تا برخی از تحلیلگران از او به عنوان «دنگ ژیائو پینگ» ایران یاد کنند! چنین تعبیری به این معناست که او به دنبال اجرای اصلاحات ساختاری در اقتصاد سیاسی ایران است. اما این برداشت چقدر با رویکرد سیاسی- اقتصادی روحانی سازگاری دارد؟ ده سال پیش، محمد خاتمی نیز حضوری مشابه در اجلاس داووس داشت اما گفتمان او برای گفتگوی تمدنها تحقق نیافت و در عمل سیاست منزوی سازی ایران و بازی بن بست توسط محمود احمدی نژاد اجرا گشت! آیا می توان مدلی متمایز برای اقتصاد سیاسی حسن روحانی در نظر گرفت؟ آیا حسن روحانی در هیبت غازان خان در داووس شرکت کرد یا طرحی نو در انداخته است؟
برای دریافت متن کامل مقاله با دبیر کارگروه تماس بگیرید.
