نگاه ویژه گزارش توسعه‌پذیری دیماه ۹۶:
فساد گسترده سیاسی-اقتصادی و تبعیض در دسترسی به فرصت‌ها و منابع، از مهمترین معضلات کنونی کشور و از عوامل توسعه‌ناپذیری آن هستند. با این وجود، برای مقابله با هر دو معضل بزرگ، عزم جدی مشاهده نمی‌شود بلکه روند مشهود، تنگتر کردن عرصه دسترسی برای فرودستانی است که به واسطه گرفتاری در پایین‌ترین قسمت هرم مازلو و دغدغه معیشت در نتیجه ناکارایی سازمان‌های حاکمیتی و اجرایی در بهبود فضای کسب و کار و ایجاد بستر رونق، اقدام به اموری مانند دستفروشی می‌آورند یا گاهی عده‌یی بسیار اندک دست به سرقت می‌زنند اما در این موارد نیز تبعیض به شدت به چشم می‌خورد؛ از یک طرف عرصه برای اختلاس‌های کلان و فهرست بلندبالای آن، باز است و از طرف دیگر فردی برای سرقت یک گوسفند قطع ید می‌شود یا اینکه دستفروشی مورد ضرب و شتم یا برخورد تند قرار می‌گیرد! توسعه‌پذیری زمانی تقویت می‌شود که دزدان بزرگ با اشد مجازات مواجه شوند تا ارزش انتظاری فساد آنها از هزینه انتظاری بسیار کمتر باشد و راه آنها برای انواع فساد جانشین (کالای جانشین) با جدیت مسدود باشد؛ در چنین شرایطی است که برابرترشدن دسترسی به فرصت‌ها زمینه کاهش سرقت‌های کوچک و اشتغال به اموری مانند دستفروشی را نیز می‌کاهد و فرودستان به واسطه دغدغه تامین معاش در یک بستر ناامن، متهم به فرهنگ توسعه‌ناپذیر نمی‌شوند.
