چکيده
در طی صد سال گذشته، تحولات ژرفی در علم فیزیک به وقوع پیوسته و بر مبنای دلالتهای پارادایمی هستی شناسانه، معرفت شناسانه یا روششناسانه آنها، رویکردها و مفاهیم جدیدی در علوم اجتماعی توسعه یافته اند. نظریه ابرریسمان، یکی از جدیدترین فضاهای گفتمانی فیزیک مدرن است که در چارچوبی سازگار با مبانی پارادایم کوانتومی توسعه یافته و دلالتهای هستی شناسانه، معرفت شناسانه و روش شناسانه خود را دارد. از این منظر ماده در بنیادین‌ترین صورت خود نه ذره بلکه ریسمان دیس است. این ساختار هستی شناسانه با ساختار سیستم مینیمال یعنی ارتباط ریسمانی کنشگر، محیط کنش و نهاد سازگاری دارد. در این مقاله، تلاش میشود تا الگویی نظری برای تبيين رابطه سرمايه اجتماعي و فرایند توسعه با تاکید بر دلالتهای هستی شناختی و معرفت شناختی نظریه ابرریسمان ارایه شود.
این گزارش را در پیوند زیر بخوانید:
سرمایه اجتماعی و توسعه از منظر پارادایم ابرریسمان
