هفتاد و دومین جلسه کارگروه منابع ملی در روز سه شنبه مورخ ۹۱/۱۰/۲۶ در محل اندیشگاه طرح هزاره برگزار گردید. در این جلسه دکتر مهرداد ناظری در راستای بررسی دقیقتر معانی و مفهوم منابع ملی، چیستی منابع، را مورد توجه قرار دادند و دسته‌بندی‌های مختلف از این مفهوم را بررسی نمودند. ارایه ایشان بخشی از فصل اول جلد دوم كتاب كارگروه، با عنوان «مطالعات توسعه و منابع ملی» بود كه با ایجاد چالش در رویکرد غالب در فهم از منابع یعنی محدودیت منابع آغاز و از زاویه دیگری به این موضوع پرداخت. نكات استخراج شده از این بحث در برنامه‌ریزی توسعه منبع محور به شرح ذیل عبارتند از:
– منابع تجدیدناپذیر، دارای محدودیت هستند و باید در مصرف بهینه آن‌ها توجه كرد.
– منابع الزاماً به منابع تجدیدناپذیر محدود نمی‌شوند و می‌توان محدودیت منابع را از پیش روی برنامه‌های توسعه برداشت به شرط آن كه این منابع شناخته شده و زمینه‌های بكارگیری آن‌ها فراهم شود.
– در كشورهایی كه عزم توسعه وجود دارد، منابع، عامل بازتولید منابع جدید است.
– توجه به منابع تجدیدناپذیر و شناسایی پتانسیل‌های یك كشور، می‌تواند زمینه و بستر مناسبی برای تحرك یك كشور به سوی توسعه همه جانبه باشد. این رهیافت در سایه شناخت، آگاهی و رشد عقلانیت به دست می‌آید.
– بحث منابع یك بحث پارادوكسیكال و تناقض‌گونه است. از یك سو منابع با محدودیت مواجه هستند و از سوی دیگر دارای كثرت و تنوع هستند.
– منابع تجدیدناپذیر، دارای محدودیت هستند و باید در مصرف بهینه آن‌ها توجه كرد.
– منابع الزاماً به منابع تجدیدناپذیر محدود نمی‌شوند و می‌توان محدودیت منابع را از پیش روی برنامه‌های توسعه برداشت به شرط آن كه این منابع شناخته شده و زمینه‌های بكارگیری آن‌ها فراهم شود.
– در كشورهایی كه عزم توسعه وجود دارد، منابع، عامل بازتولید منابع جدید است.
– توجه به منابع تجدیدناپذیر و شناسایی پتانسیل‌های یك كشور، می‌تواند زمینه و بستر مناسبی برای تحرك یك كشور به سوی توسعه همه جانبه باشد. این رهیافت در سایه شناخت، آگاهی و رشد عقلانیت به دست می‌آید.
– بحث منابع یك بحث پارادوكسیكال و تناقض‌گونه است. از یك سو منابع با محدودیت مواجه هستند و از سوی دیگر دارای كثرت و تنوع هستند.
