هدف
راه اندازی کمپین و پویش‌های ۱) ترک عادت‌های ضدتوسعه‌ای و ۲) ترویج رفتارهای توسعه‌ای در میان آحاد مردم و ۳) انجام اقدام‌های نوع‌دوستانه و داوطلبانه به‌منظور ایجاد تسریع و تسهیل در فرایند نیل به توسعه پایدار
آموزه‌های ایرانی – اسلامی – بومی مرتبط
-
نذر
-
نذر فرهنگی
-
امر به معروف و نهی از منکر
-
احسان و نیکوکاری
-
پیمان و میثاق
-
کایِر
چرا به پویشِ(کمپین) نذر کایِر پیوستم؟
-
زیرا جامعه توسعه‌یافته، به انسانِ خِردمند و دارای اخلاقِ توسعه گرا نیاز دارد
-
زیرا سرعت رشد و توسعه ایران را کافی نمی‌دانم
-
زیرا توان، امکانات و ظرفیت دولت برای کمک به توسعه محدود است
-
زیرا می‌خواهم در تعیین تصویر نقطه مطلوب از توسعه، نقش داشته باشم
-
زیرا نظارت بر چگونگی اجرای برنامه‌های توسعه را حقِ خود می‌دانم
-
زیرا من نسبت به آینده فرزندانم و نسل‌های آینده دیارم احساس مسولیت می‌کنم
-
زیرا از مقصر انگاشتن دیگران برای توسعه نیافتگی ایران، نتیجه‌ای نگرفته‌ام، پس از خودم شروع می‌کنم
معرفی برخی مصادیق
من نذر می‌کنم / میثاق می‌بندم که برای توسعه پایدار ….
-
تعداد ………. نفر را در ماه / سال، به‌صورت رایگان و داوطلبانه از مهارت و تخصصم بهره‌مند نمایم.
-
روزانه / هفتگی …………. زباله ریخته شده در اماکن عمومی را جمع‌آوری نمایم.
-
روزانه / هفتگی …………… خبر و مطلب مثبت و انرژی بخش و امیدوارکننده را در فضای مجازی منتشر نمایم.
-
………. روز در هفته از آوردن خودرو شخصی پرهیز نموده و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنم.
-
تعداد …….. کتاب برای طرح نذر کتاب اختصاص داده و به رایگان جهت مطالعه در اختیار هم‌دیاران قرار دهم.
-
تعداد ………. نفر را مجاب نمایم تا با فرزندان خود به زبان مادری و گویش محلی، صحبت نمایند.
-
برای …… نفر از هم‌دیارانی که موفقیتی کسب می‌کنند پیام تبریک فرستاده و مراتب خرسندی‌ام را ابراز نمایم.
-
در جهت برگزاری …….. جشن و آیین و برنامه بومی، به‌صورت داوطلبانه همکاری نمایم.
-
بر علیه ……………. اقدام ضدتوسعه‌ای، اعتراض مدنی نموده و مراتب ناخرسندی‌ام را اعلام نمایم.
-
……… راهکار برای صرفه‌جویی در مصرف اب را در خانه و محل کار خود اجرا نمایم.
-
تعداد ………… نهالِ گل و درخت در اماکن عمومی بکارم و از آنها نگهداری کنم.
-
در اجرایی شدن …………… طرح توسعه‌ای برای محله / شهر زادگاهم همکاری نمایم.
-
………. بازی محلیِ در حال منسوخ شدن را در اماکن عمومی به کودکان و نوجوانان بیاموزم.
-
هزینه‌های آموزشی و تربیتی ……….. دانش‌اموز بی‌سرپرست / بدسرپرست را برعهده بگیرم.
-
برای حمایت از هنرمندان ……… عدد اثر هنری آنان را در نمایشگاه‌ها و گالری‌ها خریداری نمایم.
-
برای حمایت از نویسندگان و اهل قلم، تعداد ………. جلد کتاب تالیفی‌شان را خریداری نموده و هدیه نمایم.
پیمان می‌بندم تا انسانی با اوصافِ خرمندان و دارای اخلاق توسعه‌گرا گردم
-
به اندازه توانم به همسایگانم کمک کنم و با با آنان صله رحم و روابط دوستانه داشته باشم.
-
در رانندگی رعایت قوانین را بنمایم.
-
روزانه دعا می‌کنم به میزان آموخته‌های خود عمل کنم.
-
در زندگی خود جلوی مصرف بی‌رویه را بگیرم.
-
و …………
(حسب تشخیص و تخصص شما، این فهرست می‌تواند تکمیل شود)
واژگان کلیدی
نَذر یعنی آن که انسان تصمیم بگیرد برای خدا کاری را انجام بدهد. آن کار که به خودی خود مستحب بوده‌است، بر اثر نذر واجب می‌شود، البته با شرایطی که در متون اسلامی ذکر شده‌است. البته یک حالت دیگر هم برای نذر هست و آن این که انسان تصمیم بگیرد برای خدا کاری را (که مکروه و ناپسند است) ترک کند یا ترک کاری که نکردن آن بهتر است.
نذر فرهنگی اصطلاحی است که در سالهای اخیر رواج یافته است و به معنای نوعی نذر است که در آن صرف وقت و قوای فکری افراد مورد توجه است. در نذر فرهنگی فرد نذر کننده، کاری فکری، خلاقانه، فرهنگی یا تخصصی را برای دیگران انجام می دهد. بر خلاف نذرهای عمومی که مورد نذری عمدتا مادی و شامل مواردی مانند اطعام دیگران است، نذر فرهنگی شامل انجام یک کار فرهنگی و فکری برای فرد یا گروهی از افراد می‌شود و در قالب نذر وقت و مهارت تعریف می شود.
ابعاد نذر فرهنگی: نذر صداقت، نذر اصالت، نذر حرمت، نذر عزّت ، نذر مساوات، نذر عدالت، نذر طبیعت، نذر حقیقت، نذر حمایت از انسان، نذر آگاهی و دانایی و اندیشه، نذر طبابت و سلامت، نذر سعادت، نذر خدمت و رسالت، نذر آدمیت، نذر رفاقت، نذر نظافت، نذر شرافت، نذر شفافیت، نذر مسئولیت، نذر شفاعت
* برگرفته از یادداشتی با عنوان ضرورت احترام به حقوق دیگران در محرم و آیین های دینی از محمدرضا زمانی درمزاری،
کایر. (ا)، (زبان مازنی)، هم‌یاری. کشاورزان مازندران هنگام کاشت، داشت و برداشت کشت به همدیگر یاری می‌رسانند. این هم‌یاری پس گرفتنی است یعنی یاری گیرننده به یاری‌دهنده آنرا پس می‌دهد .
خصلت‌هایِ انسان خِردمند و توسعه‌گرا:
١-بسیار خوب و بادقت گوش می کند و وسط صحبت دیگران نمی پرد. هنگام سخن گفتن دیگران، با بغل دستی خود حرف نمی‌زند.
٢- سنجیده، کوتاه و دقیق سخن می گوید. در سخنانش اثری از کنایه، تهدید، تحکم، خشونت و توهین نیست.
٣- بسیار اهل مطالعه هست و عطش یادگیری دارد. در کنار به روز بودن در حوزه تخصصی، در علوم انسانى مطالعات زیادى دارد.
۴- از گفتن “نمی‌دانم” ابا ندارد و از تصحیح اشتباهاتش توسط دیگران استقبال مى‌کند.
۵- راستگوست. هرجا که راست گفتن را مصلحت نبیند، بجای دروغ گفتن سکوت می‌کنند.
۶- نگاهش توأم با احترام و خوشامدی است. در سلام و احترام کردن به دیگران، به جایگاه اجتماعیشان توجه نمی‌کند. رفتارش با فروتنی و آرامش همراه است. چهره‌ای گشاده و بشاش دارد.
٧- اهل افراط و تفریط نیست. در نگهدارى اموال عمومى و محیط زیست کوشش مى کند و از جیب دیگران خرج نمى کند.
٨- نسبت به باورها و نظراتش تعصب ندارد و مدام آنها را پالایش مى کند. از این روى، نظر مخالف را با گشاده رویی می شنود و پیش داورى نمى کند.
٩- گفتار و کردارش با تغییر منصب و مسئولیتش تغییر نمی‌کند. در مدیریتش اهل کار گروهى و تعامل هست.
١٠- روابطش بر تصمیماتش تأثیر نمى گذارد و سفارش پذیر نیست. براى خوشایند دیگران اظهار نظر مساعد نمى کند.
١١- به مکان نشستنش در مجلس حساسیت ندارد. روی اولین صندلی که خالی باشد می نشیند.
١٢- برای به دست آوردن مسئولیت، با دیگران، مستقیم یا غیر مستقیم، مذاکره یا لابی نمی‌کند.
١٣- برای دیده شدن تلاش نمی کند. داوطلب عکس گرفتن یا مصاحبه کردن نیست. تلاش نمى‌کند که کارها را به نام خود تمام کند.
١۴- بسیار نکته بین هست. از تکرار گفته هایش پرهیز می کند و در سخنانش همیشه نکات تازه و بدیع یافت می شود. در موضوعات خارج از تخصصش اظهار نظر نمى‌کند.
١۵- از پذیرش همزمان چند مسئولیت پرهیز می کند. اگر مسئولیتی را بپذیرد برای تحقق اهداف آن بسیار تلاش می کند.
١۶- افراد را قضاوت نمی کند و در خصوص پیشینه، اعتقادات و احوالات خصوصی افراد کنجکاوی و تجسس نمی‌کند. بجای سخن گفتن از افراد، از افکار و اندیشه‌ها سخن می گوید.
١٧- مسئولیت اشتباهاتش را مى پذیرد و از اعتراف به خطا یا شکست خود طفره نمى رود. در پذیرش اشتباه فرافکنى نمى کند.
١٨- وارد محاجه و یکی به دو نمی‌شود و حاضر جوابى نمى‌کند. در برابر تندی و توهین، صبور و با سعه‌صدر است.
١٩- به هیجانات خود مسلط است. در رفتارش خشم، ترس، اضطراب یا شادی مفرط دیده نمی شود.
٢٠- به هیچکدام از ویژگی‌های بالا تظاهر نمی‌کند.
* برگرفته از : یادداشتی با عنوان “آداب خردمندی” از پدرام سلطانی