در سه‌ماهه سوم سال 1399، شاخص سیمرغ توسعه برابر با 3.76- درصد بود؛ یعنی در عوض ایجاد قوه توسعه مقطعی و پویا، هر دو قوه روی هم، به اندازه 3.76 درصد، ‌تضعیف شدند. مقدار شاخص در سه‌ماهه دوم سال برابر با 1.08- و در سه‌ماهه نخست سال برابر با 0.809- درصد بود. از نظر قوه پویا یا حرکت به سمت شرایط آستانه جامعه باز، شاخص حاکمیت قانون به اندازه 5 درصد، کنترل نظامیان به اندازه 8 درصد و دسترسی به سازمان به اندازه 8.8 درصد،‌تضعیف شد. از میان تحولات منجر به این عملکرد، طراحی مشخصات نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 از جمله شرط دوتابعیتی‌نبودن، از عوامل مهم تنگنای بیشتر در دسترسی به سازمان بود.

از نظر قوه مقطعی یا ایجاد امکان توسعه در چارچوب نظم اجتماعی موجود، هر دو جنبه دسترسی به منابع و فرصت‌های جغرافیایی (از نظر بین‌المللی و داخلی) و دانایی (درک فرصت‌ها، حل مسائل و تبدیل تهدیدها به فرصت‌ها و شکستن محدودیت منابع)، تضعیف شد اما هزینه‌های مبادلاتی به واسطه اصلاح قوانین چک، بهبود اندکی داشت. با این وجود، در مجموع، قوه مقطعی نیز به اندازه 0.49 درصد تضعیف شد که در مقایسه با تضعیف قوه پویا،‌ اندک است اما تضعیف قوه پویا، ‌در بلندمدت، ‌قوه مقطعی را می‌فرساید.

اما نکته مهم در تحولات سیمرغ توسعه در سه‌ماهه سوم 1399، معطلی ارکان حکمرانی بابت تعیین نتیجه انتخابات ایالات متحده بود که مهمترین عرصه‌های سیاست‌گذاری و اصلاح کژکارکردی‌های نهادی و سیاستی را موکول به خروجی این انتخابات کرده بود. در کنار این معطلی، فعالیت سایت‌های قمار و شرط‌بندی به اوج رسید و می‌توان این دوره را به مثابه اقتصاد قماربنیان توصیف کرد.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *