می‌توان به مشروطیت از زوایای متعددی نگریست. اما یکی از جنبه‌های برجسته آن، کامیابی روشنفکران در اقناع و انگیزش مردم است در جهت اهمیت حاکمیت قانون و بی‌قانونی به مثابه یکی از عوامل کلیدی اوضاع توسعه‌سوز ایران آن دوران. از این روی، در گزارش حاضر، این بازی اقناع و انگیزش در قالب یک مدل سیگنالینگ، تحلیل شده است تا از نکات برجسته آن، الگوگیری شود. گزارش به زبان ساده می‌گوید که روشنفکران در ایجاد باور به برخورداری خود از دانش لازم برای توسعه و روش کارآمد نیل به آن، موفق بودند و پیام را به خوبی به مخاطب خود منتقل کردند. هرچند که در دوره معاصر، عملکرد گروه‌های نماینده ایده‌های رونشفکری، در توان اقناع آنها، تزلزل ایجاد کرده است اما به عنوان یک تفاوت تاریخی مهم، در ایجاد باور به دانایی درباره توسعه‌سازی، هنوز هم پیشتازند اما از نظر قدرت چانه‌زنی همچنان نسبت با رقبای سنتی خود، فاصله زیادی دارند.
